Page 26 - Demo
P. 26
Gedichte Rosi Lochmann Da liabste Mensch%u2026. Da liabste Mensch, den wos du host %u2013 der mua%u00df iatz weidageh %u2013 valosst sei Stubm, valosst sei Bett %u2013 bei dir bleibb Angst und Weh. Gonz frembe H%u00e4nd, gonz frembe Augn, de wean eahm iatz umsorgn. Du kimmbst und gehst, tuast redn und schaugn %u2013 es bleibb da nix vaborgn. Ned denkn und ned traurig sei!Nur tapfer weidageh! So is des Lebm! Es geht vabei %u2013. Wer ku des scho vasteh? Gibb monche Stund mit nette Leit %u2013 du bist ned gonz alloa %u2013 des mocht da doh a bissl Freid %u2013 wos ku ma mehra toa? Des letzte Sticki, des ma geht %u2013 soitst ned alloanig sei %u2013 da liabste Mensch, der dih vasteht %u2013 waar guat, er waar dabei!