Page 177 - Rossa 2
P. 177

Gedichte Joseph Rossa



               Hoffnung

               Man siecht nua von Weitem


               wia du blüahst wia du glanzst


               und man woaß no von friaga


               wia von Bienen umtanzt


               man isch decht nit gonz froh:


               de Zeit isch nit so






               Bold wirst du voll Laab sein


               und ollas isch grian


               und a Ruah und a Rauschn


               isch bei dia zan spüan


               nua sein mia nit ganz froh:


               de Zeit isch no nit so.





               Und mia traamen an Traam


               wenn  de Kirschn sein rot


               sitzn ma olle untam Kirschbaam


               und vorbei de ärgscht Not


               und dann sein mia wieda froh


               und de Zeit isch nimma so.






                                                                                                  Seite 177
   172   173   174   175   176   177   178   179   180   181   182