Page 11 - Demo
P. 11


                                    Gedichte Sabine Friesinger Seite 11 LEBENS-HERBST Ganz stad, %u00fcber d%u2019Nocht, ziacht da Herest ins Land, hot die Blattl bunt gfarb%u2018 und nimmb mi bei da Hand. S%u2019is scho frisch a da Friah, de Schuach send scho no%u00df, tausende Silberschn%u00fcr%u2018 glonzn im Gros%u2018%u2026. D%u2018 eascht%u2019n Stroihn vo da Sunn kriach%u2019n %u00fcber die Schneid%u2018, tauchen d%u2019W%u00f6it in a Liacht wia%u2019s es s%u00f6it%u2018n nur geid. Mia gehen`d longsom weida - da Herest und i %u2013 Und i gwohr auframoi wia ruhig i decht bi%u2026. I schaug auf und schnauf durch, hu%u2019s scho long nimma tu - da Wind , dea trog meine Gedonk%u2019n davu%u2026 Sie fliang mit die Blattl%u2019n, gonz vertramb , ohne Z%u00fch%u2018. In dem Moment is nur wichtig %u2013 da Herest und i%u2026.. Oiwei weida geht%u2019s aufweascht%u2019s %u2013 %u00fcber d%u2019Kirch, %u00fcber%u2019n Wiascht, gonz weit unt%u2019n die Leit%u2018, winzig kloa, oafoch gtiascht! Hecha und hecha %u2026 ois weascht so kring %u2013 Angst hu i koane %u2013 mia foit auf, dass i sing ! Tauch ei in die Woik%u2019n, mei Freid is so gro%u00df! Etz leg i mi eichi , an Herrgott sein Scho%u00df%u2026%u2026.  
                                
   5   6   7   8   9   10   11   12   13   14   15