Page 32 - Brenn_2014

Gedichte bis 2015 Hubert Brenn (Längenfeld im Ötztal)

Apor Weisheitn (Aphorismen)

Atoel Leite hobm oefoch koe Gschpier - obr an Inbildige und an unbandign Sier.
Man müeß eppas sö longe tien, bis es an ze bled werchrt.
Wirklach orm sein die, die vo dr Orbat lebm mießn.
Wer will, daß Kinder (Leite) ondrchrt wern, der dorf se amol zerchrt nit drtern.
Wenn se an longe genüeg gschrepfet, gschtuzet und vrhunzet hobm, oftr drlöbm
se an apor oegne Schritte und wundern si oftr, wenn se mißlingen.
Untrschtea di ze untrschtean, det kannts dr gawat gean.
I wescht nit, wos an endar ze Foll bringet: a haler Bödn ödr a haler Mensch.
Es schteat niematn züe zerchrt mit Gemeinheitn um si ze warfn und oftr
beleidigt ze sein.

Wö kone Hor sein nutzet ö dr beschte Kampl nuicht.
Es müeß nit olm olles grode und augeramet sein – ö wenggat und ungehoiet.
Vrhunzet ischt glei amol eppas, heagerichtet numma.
In Schrepfar mochn nit olm die, die an ergschtn schrepfn.
Es hot olles an Onfong, an Ende und widr an Onfong.

Jeder werchrt riewig, wenn man nen longe genüeg zwozlen lot.
Wer sirflt, lot hern, daß es nen güet dunket.
Augschnoetet ischt gahar wos wie augschitn.
Wenn man müeß, geat olles.

Es kimmet nit asö und nit ondrchrt – es kimmet olm gonz ondrchrt.
Wenn amol olles fier ischt, ischt olles gleich.

Seite 32