Page 63 - Brenn_2014

Gedichte bis 2015 Hubert Brenn (Längenfeld im Ötztal)

Nochrüef

Hascht dr decht nit gedocht sö bold ibr di Regnbögnbrugga ze gean
hascht wöll nit gemoet sö glei vöer dr Himmlstier ze schtean
und drnoch bischte decht vil ze gahe vo ins gongen
noch vil Wea, Öchelen, Höffn, Worchrtn und Bongen

Du hoscht dr vil gfolln und ollerhond mit dr onschtelln gelot
es ischt nit olm grode aus gongen bei dr,

nit pröblemlös und nit glott
du hoscht schöen ö deine Wickle gehobm in dein Lebmslogn
du hoscht vil aushebm gemiescht, di vil sargn und plogn

Und es ischt fier gongen, vil ze gahe, und iez schtean mr do
schtean auf dein Grobe, und iez breits geaschte ins o
du hoscht in dein reichn Lebm vil Schwierigkeitn ibrwundn
hoscht a Hoemat vrlöern, dir oene gschoffn und

iez höffetlach gfundn

Hoscht vil Güets geton, nit olm asö, daßn ses ö sehan
hoscht nit olm Donk drfier bekemen,

es ischt dr ö Unrecht gscheahn
du hoscht vil gebm und hingenömen, bischt galign miede wöern
hoscht di olm mea in dei Schneggnhaus vrkröchn

vrlauter Entteischige und Zöern

Iez bischte gongen, onhn in di ondere und wöll bessare Walt
du hoscht auf vil gelösnt, obr trei blibm bischte zerchrt olm dir salt
bei ollan, wos gewesn ischt, du hoscht nie augeherchrt

ze liebm, höffn und glöbm
drum hoschte iez gewiß a scheas, bsunders Platzle in Himml döbm

Seite 63