Page 40 - Brenn_2014
P. 40
Gedichte bis 2015 Hubert Brenn (Längenfeld im Ötztal)
Wenn se redn
Si redn und redn und sogn nit vil
ier Mundwarch geat dauernd woswie a Mil
si hobm jo sövl ze sogn, asö gscheide und wichtig
es geit lei oe Moenige – lei di iere ischt richtig
Si redn und redn und an anonder fier
si redn oefoch drau lös, et gonz one Gschpier
wosn se sogn, ischt nen öfte et salt nit gonz klor
und wos nö ungüetar ischt: is Holbe nit wor
Si redn und redn und drschtellns nit
wenn se redn, kimmet man öfte nit mit
si pöldern und taldern, nuicht bringet se draus
fret man noch, wosn se gset hobm, kennet si niemat aus
Wenn i red, det mechtat i schöen eppas sogn
güete Gedonkn hobm und ö weitar trogn
i hon a Bötschoft fier olle, und die se vrschtean
wern drnoch mitanonder ondrchrt redn und ö umgean
Seite 40